2010 წელს გადაღებულ ფილმებიდან ეს ორი საუკეთესოებს შორის მოიაზრება. სულ ცოტა ხნის გამართულ დაჯილდოებებზე ისინი არაერთ ნომინაციაზე იყვნენ წარდგენილნი. ერთსაც და მეორესაც საუკეთესო ფილმის ტიტულიც ერგო – ოღონდ ერთს ოსკარი და მეორეს ოქროს გლობუსი. ეს ფილმებია ”მეფის სიტყვა” და ”სოციალური ქსელი”.
”მეფის სიტყვა”
ოსკარი
საუკეთესო ფილმი
საუკეთესო რეჟისორი – ტომ ჰუპერი
საუკეთესო მამაკაცი მსახიობი მთავარ როლში – კოლინ ფერტი
საუკეთესო ორიგინალური სცენარი
ოქროს გლობუსი
საუკეთესო მამაკაცი მსახიობი მთავარ როლში – კოლინ ფერტი
რითი ჰგავს ეს ორი ფილმი ერთმანეთს ან რითი გასხვავდება? მაინც რომელია მათ შორის საუკეთესო? რომელს უფრო ეკუთვნოდა წლის ფილმის ტიტული?
ორივე ფილმი ნამდვილ ამბავზე, ისტორიულ მოვლენაზეა დაფუძნებული. ორივე მათგანი კომუნიკაციის, ურთიერთობის პრობლემაზეა. თან ორივე ისეთია, ვისაც თემა არ აინტერესებს, ალბათ მოსაწყენი და უაზროდ გაწელილი მოეჩვენება.
”სოციალური ქსელი”
ოსკარი
საუკეთესო ადაპტირებული სცენარი
საუკეთესო ფილმისთვის დაწერილი მუსიკა
საუკეთესო მონტაჟი
ოქროს გლობუსი
საუკეთესო ფილმი-დრამა
საუკეთესო რეჟისორი – დევიდ ფინჩერი
საუკეთესო სცენარი
საუკეთესო ფილმისთვის დაწერილი მუსიკა
მეფეს, ჯორჯ VI-ს (თავიდან იორკის ჰერცოგს) მეტყველების დეფექტი აქვს და ვერ ახერხებს ნორმალურად მიმართოს თავის ხალხს რადიოთი. მოვალეობის გრძნობით აღვსილი მეფე ცდილობს გამოასწოროს თავისი ნაკლი, რასაც ბოლოს ახერხებს კიდეც არაპროფესიონალი ლოგოპედის – მეგობრის დახმარების წყალობით. მეფე სიტყვით გამოდის; მეორე მსოფლიო ომის დროს მისი გამოსვლები ხალხს ამხნევებს და წინააღმდეგობის სიმბოლოდაც კი იქცევა.
მარკ ცუკერბერგი ადამიანებთან ურთიერთობისას როგორღაც მოუქნელია, ისე რომ მისდა სამწუხაროდ, შეყვარებულს ვერ ინარჩუნებს. ამას გარდა, მას ჰარვარდის პრესტიჟულ კლუბშიც არ იღებენ და თავს სოციალურად წარუმატებლად მიიჩნევს. მარკს ”ხელში უვარდება” იდეა და იგი ქმნის საიტს, ფეისბუქს. ფილმის ბოლოს მარკი თავის ყოფილ შეყვარებულ ერიკას ფეისბუქზე ”მეგობრობის თხოვნას” უგზავნის. თვით ფეისბუქი ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული სოციალური ქსელია, რომელსაც 500 მილიონი მომხმარებელი ჰყავს. მას თავისუფალი სიტყვის და პოლიტიკური რევოლუციების სიმბოლოდაც კი აცხადებენ.
”მეფის სიტყვა” გვაჩვენებს იმას, თუ როგორ იღვწვის ერთი ადამიანი (მეფე) იმისათვის, რომ მილიონობით ადამიანს მიმართოს. ნუთუ მართლა ასეთი მნიშვნელოვანი იყო ეს მიმართვები? მხოლოდდამხოლოდ სიმბოლური მმართველის მიმართვები? ბოლოსდაბოლოს ხომ შეიძლებოდა ამის გაკეთებაც ვინმე სხვას აეღო საკუთარ თავზე? რას გვეუბნება ეს ფილმი, რომ სიმბოლური არსებობაც შეიძლება ძნელი იყოს? რომ მნიშვნელოვანია, ეს ერთი სიმბოლო ლაპარაკობდეს და არა დანარჩენი მილიონობით ”არასიმბოლური” ადამიანი?
”სოციალურ ქსელში” ერთ ადამიანს (მარკს) კონტაქტთა მთელი ქსელის შექმნა სჭირდება იმისათვის, რომ მეორე ადამიანს (ერიკას) დაეკონტაქტოს. როგორც ჩანს, ადამიანებს კონტაქტი, ურთიერთობა, ლაპარაკი სწყურიათ, ამიტომაც გახდა ფეისბუქი ასეთი პოპულარული. ხოლო ერთი კონტაქტი, ერთი საუბარი რომ შედგეს, ამისთვის სხვა უამრავი კონტაქტი და საუბარია საჭირო (?). დაბოლოს, ეს კონტაქტები და საუბრები თავისუფლებაა, თავისუფლების მომნიჭებელია და მათი საშუალებით/დახმარებით რევოლუციებიც კი შეიძლება მოხდეს (?).
ჯორჯ VI-ის პრობლემა თავდაჯერებულობის ნაკლებობასთან არის დაკავშირებული, მან შიში გადალახა. შიშის გადასალახავად მას თურმე ურთიერთობა – მეგობრობა ესაჭიროებოდა. მარკ ცუკერბერგს კი არც თავდაჯერებულობა აკლია და არც ამბიციები – მას(აც) ”წონიანი” ურთიერთობები აკლია. ფეისბუქის შექმნის შემდეგაც კი იგი მარტოსულია. მაგრამ ეს მხოლოდ მარკის პრობლემა არ არის, ფილმის დანარჩენ პერსონაჟთა ურთიერთობებიც ზედაპირულია. ალბათ ამის გამოც ებღაუჭება მარკი ერიკას ბოლომდე (და თან გზადაგზა საეჭვო მორალით მოქმედებს) – როგორც ჩანს ეს ურთიერთობა ღირდა ამად.
ამ ფილმებს შორის გარკვეულ მსგავსებებს ნამდვილად ვერ უარვყოფთ, მაგრამ ვფიქრობ ის რაც ”სოციალურ ქსელშია” გადმოცემული უფრო თანამედროვე და აქტუალურია, ამიტომაც საუკეთესო ფილმის ტიტულს მე ”სოციალურ ქსელს” მივანიჭებდი და არა ”მეფის სიტყვას”.
P.S. არ შემიძლია განსაკუთრებით არ გამოვყო და არ შევადარო ფინალური სცენები. თუ ”მეფის სიტყვის” ფინალი ბანალურია (სიტყვით გამოსვლის შემდეგ მეფე და მისი ოჯახი სასახლესთან შეკრებილ ხალხს ესალმება), ”სოციალური ქსელის” ფინალი ორიგინალურია და ცოტა გულისამაჩუყებელიც კი. თავად ნახეთ 🙂
ჯიჯღინა ბლოგი 